woensdag 22 januari 2014

recensie 3 de laatse....


Amélie

Dit is een film over liefde, verlegenheid, practical jokes en paspoort foto’s. De jonge hoofdpersoon in dit verhaal is opgevoed in een strenge thuis situatie. Haar overbezorgde ouders onderwijzen haar thuis en ze groeit op in een wereld waar ze fysiek contact vermijd. Wanneer haar moeder is vermoord door een toerist zijn zelfmoord poging, heeft Amélie alleen nog maar haar teruggetrokken vader en haar fantasie als vriend. Amélie (Nog erg jong hier) bedenkt manieren om haar zelf te vermaken, bijv. door practical jokes. 1 van de leukste vond ze om het tv signaal van de buren te verstoren iedere keer als zijn favoriete sport team op het punt staat om te scoren, zij storing veroorzaakte op de buis.

Er is zoveel informatie op te verwerken tijdens de openingen scenes, dat je jezelf niet kan helpen maar af te vragen of de regisseur het nog wel kan bijhouden. Een  schelle voice-over verteld over de toevallen in Amélies leven. Het scherm is verspreid met excentrieke kleuren en het begint zo hilarisch en vlot dat het vrijwel een perfecte opening is.

Het verhaal verandert snel naar de opgegroeide Amelie. Zij leeft nu apart van haar vader en werkt als een serveerster in romantisch cafétje in Montmartre. Ze is nog steeds zeer verlegen en zit vrijwel altijd in haar appartementje, waar nog steeds haar fantasie en haar televisie haar beste vrienden zijn. Audrey Tautou (Amelie) een nog vrij nieuwe actrice in de Franse filmwereld, levert een carrière bepalende uitvoering, die haar spontaan onder internationale aandacht zou kunnen brengen. Kwetsbaar, frustrerend maar ook spontaan en gewaagd. Amélies afgezonderde leven word verandert door het lot. Na het horen over prinses Diana’s overlijden. Vind ze per ongeluk een roestige speelgoed box, die van een vorige bewoner uit haar flat blijkt te zijn. Ze pakt de kans om wat licht in iemand anders leven te brengen dus, spoort ze de originele eigenaar op en geeft ze de box terug. De geweldige voordelen van deze actie worden later laten zien op het einde van de film.


Vastberaden in haar nieuwe rol als “leverancier” voor andere mensen hun geluk, gaat Amélie op pad om blinde door de stad heen te helpen. hiermee creëert ze, harmonie in het liefde leven van haar collega’s, en speelt ze de wrede spelletjes om haar groenteman te ergeren. Helemaal zonder haar intentie, is de laatste person waar ze normaal aan denkt zichzelf. Tot op de dag dat een ontmoeting bij een pasfoto hokje haar hart voor de allereerste keer openstelt voor de liefde. Dit is waar het echte verhaal begint….  Dit is een vrij verdrietige film op bepaalde momenten. het is ook zeker een comedy maar, op sommige momenten is het een volwaardige tragedie

 

Het is een zeldzaam genot om een film te zien waar de karakters zo goed zijn uitgespeeld en neergezet en waar het eindresultaat vrijwel vlekkeloos is. Het camerawerk laat Parijs zien in al haar glorie en in allemaal excentrieke kleuren. Het is bijna een sprookjesbos waar Amelie de eenzame prinses is zonder liefde. De comedy is veelzijdig genoeg om zelfs de meest cynische en humorloze smaak tevreden te stellen. Le Fabuleux Destin d’Amélie Poussain doet zichzelf niet tekort, het is een hele goede film die de wereld zeker zal gaan trekken.

woensdag 8 januari 2014

recensie 2 van focus on film


Disney, maar dan anders

 

Mulan rise of a warrior is de recentste poging om een klassieke Chinese Disney legende te verfilmen met echte mensen. De film is gebaseerd op het klassieke Disney verhaal maar de regiseur heeft deze toch op een hele andere manier geïnterpreteerd.

Het verhaal gaat over Mulan een chinees meisje dat samen met haar vader thuis woont. Het chinese leger roept van iedere familie 1 man op om het leger in te gaan. Zij neemt de plek in van haar vader omdat, haar vader erg ziek is. Mulan is vanaf kleins af aan al bezig met Martial-Arts. ze doet zichzelf voor als man, want vrouwen zijn niet toegestaan in het leger. Ze riskeert haar eigen leven om zo die van haar vader te beschermen. Het is de emotie in het verhaal wat het verhaal zo goed vertolkt.

Mulan’s vader is onwetend van deze actie wanneer, de dappere en pure Mulan de uitdaging voor haar accepteert tijdens de tijd van de oorlog en mee vecht onder de schijn, zijn zoon te zijn. Ze vecht voor haar vader en met grote kracht en doorzettingsvermogen word ze een legende voor haar land.

Het goede nieuws over de vertolking van het Mulan is dat het één van het meest meeslepende, inspirerende en gemeende verhaal wat verfilmd zou kunnen worden. Wat niet zo positief is. In deze film is het niet zo goed gelukt. Het is een emotioneel verhaal maar het trekt op één of andere manier niet het publiek, het is een soort van gemixte zak met resultaten, ik heb bij deze film het gevoel alsof ze er veel meer van hadden kunnen maken maar, het gewoon niet gedaan hebben.

Het verhaal van de film lijkt perfect voor een epische Chinese film met grote productie waarden, goede directie en overall een top niveau film maken. Dat is echter niet het geval met de interpretatie wat deze film heeft gemaakt. In de film ontbreekt een bepaald niveau van finesse wat het verhaal tot zijn zou moeten brengen. Dit is echt heel erg jammer want, het verhaal van Mulan is heel erg mooi en er zou zeker geprofiteerd kunnen worden door deze een episch meesterwerk te verfilmen. De filmmakers van deze film waren echter niet in staat om de film naar dat niveau te brengen.

Een positief aspect van de film, het punt wat eruit sprong als meest succesvol was het de actrice Wei Zhao. Zij liet de film nog één of sinds lopen op één of andere manier. Mulan is een fascinerend karakter en in momenten dat het script probeert om wat drama en emotie toe te voegen, lukt het Zhao om dat naar voren te brengen. Haar vaardigheden maken de film wat stabieler en dat maakt het beter.

Nog een indrukwekkend punt in de film uitvoering. Was het optreden van Kun Chen als Wentai, de getalenteerde strijder die in de loop van de film verliefd word op Mulan, waarvan hij erachter komt dat het eigenlijk een meisje is en terwijl ze zij aan zij vechten word de band tussen deze twee steeds groter. Chen en Zhao deden dit beiden subliem. Zij hebben de karakter geloofwaardig en neergezet en door hun goede optreden lukt het goed om de emotie te voelen. Het maakte de film beter te kijken en het creëerde zo toch een meeslepend verhaal.

De melodramatische momenten echter, werkten soms erg goed en in sommige momenten weer niet. De scriptschrijver had hier meer een balans in moeten zoeken. Ook de goedkope slechte rekwisieten die in deze film werden gebruikt, liet het soms een beetje overdreven/nep overkomen. Dit kwam echter ook door het ruwe overkomen van de film.

De regisseurs Wei Dong en Jingle Ma, hebben het verhaal vertolkt met een aantal goede punten, de optredens waren het meest positief in bepaalde camera standpunten. Het was echter niet altijd consequent. Ik had verwacht een Epische film te zien met een indrukwekkend design en geweldige film vaardigheden. Dit viel echter zwaar tegen het is geen slechte film, maar het is net voldoende.

Vaak was het filmen vrij slordig en het kwam onafgewerkt over. Soms voelde het alsof ik een een bios zat en soms zag het eruit alsof ik weer een slappe soap zat te kijken. De regie van de film was niet zo geweldig als men gehoopt had kunnen hebben. De dramatische momenten waren echter het best. Dit trok het niveau van de film ook weer enig sinds omhoog. De actie scenes waren echter net acceptabel maar eigenlijk vaak nog vrij slecht.

De actie komt vrij saai over, met te vaak herhaalde shots van strijders die in elkaar beuken zonder enige karakteristieke eigenschappen, zowel in script als in regie. Dit is een punt van de filmmaker en die brengt de film weer een aantal treden naar beneden.

Al met al. De film komt afgeraffeld over en de acties scenes zijn vrij slecht. Het acteerwerk is echter wel erg goed en de kijker zal de film zeker niet slecht vinden door het goede verhaal. Het regie en camera werk had wat beter gekund en misschien had er iets meer in geinvesteerd moeten worden. Het is waard om te kijken als je fan bent van Mulan maar, je moet wel een hele andere setting verwachten.

 

dinsdag 10 december 2013

Recensie Slumdog Millionaire


Slumdog Millionaire

Het verhaal van Jamal Malik (gespeeld door Dev Patel), een 18 jarige wees, afkomstig uit de sloppen van Mumbai. Jamal staat op het punt om de grootste ervaring van zijn leven mee te maken. Hij is slechts 1 vraag verwijdert van het winnen van 20 miljoen roepies in de show van India’s lotto wie kent miljonairs. Als de show op het hoogte punt komt arresteert de politie hem, verdacht van vals spelen want, hoe zou een arm straatschoffie ooit zoveel kunnen weten? Jamal wilt zijn onschuld bewijzen en verteld dus zijn verhaal in de sloppen van India. Waar hij woonde samen met zijn broer(gespeeld door). Hij verteld over zijn reizen, wat hij daar heeft meegemaakt, zijn enige echte liefde, Latika (gespeeld door Freida Pinto) en de veranderende relatie met zijn broer. Ieder aspect van zijn leven onthuld een antwoord op 1 van de vragen die hij in de show heeft gekregen. Het verhaal maakt indruk op de agent en de agent vraagt zich vervolgens of hoe een jongen als hij in een gameshow als deze is gekomen. De volgende dag verteld Jamal hierop zijn antwoord aan zowel de agent als aan 60 miljoen kijkende.

Ik vond het zelf een heel heftig verhaal het begon met iets wat leek op een hele gewone gameshow. Het verhaal kreeg echter al heel snel een wending wanneer de eerste vraag kwam, hier zag je de eerste flashback uit zijn leven. Op het feit na dat hij door zijn herinneringen in staat was om de antwoorden te geven, heeft hij wel een heel zwaar leven gehad. Je kreeg door middel van de flashbacks in de sloppenwijken van India. Ik denk dat deze film voor heel veel mensen wel een gevoelige snaar heeft geraakt en bij mij dus ook. Deze film laat ook dat mensen heel veel vooroordelen hebben over elkaar. Alleen maar omdat Jamal niet van een hoge is, denken de show producers dat hij heeft vals gespeeld. Dit is denk ik hoe wij allemaal wel een beetje kijken naar andere mensen, vrijwel iedereen heeft vooroordelen over elkaar en in plaats van dat we deze proberen te negeren, moet de ander zich bewijzen door te laten zien dat het niet zo is. Dit vind ik in de film ook het geval.

De film begon met een paar flitsen van de game show, omdat deze show wereldwijd bekend is, weet iedereen vrijwel direct dat het hier over gaat. Verder werd er heel vaak geswitched tussen tijden, ik vond het idee er van heel erg goed en het is erg netjes uitgewerkt, alles loopt namelijk vrij soepel. Ik vond het echter soms nog vrij lastig te volgen omdat ik dan nog net met mijn hoofd in een andere tijd zat. Ook vond ik dat er soms op een verkeerd moment gewisseld werd, dan zat ik net met mijn hoofd in een zielig moment en dan werd ik er ineens abrupt uitgehaald en in een andere tijd gezet. Ook al waren de wisselmomenten soms een beetje veranderd denk ik wel dat, dit de film in combinatie met het indrukwekkende verhaal tot zo’n groot succes heeft gemaakt. Het zorgde ervoor dat de aandacht erbij werd gehouden, als het een film zou zijn geweest waar alles in de verleden tijd was gebeurt dacht iedereen waarschijnlijk “weer een reclame voor een goed doel pff” maar door het op deze manier te presenteren en door er een hoop cliffhangers in te gooien bleef de film boeiend van begin tot het einde.

Deze film is zeker een aanrader om te kijken als je houdt van, Drama en een indrukwekkend verhaal, bovendien pakt deze film je van begin tot het einde en je zult geen moment verveeld zijn.

 

Recensie door: Naomi van Haaster